Dat de Dow Jones Industrial Average boven de 20.000 is gestegen, zien velen als een teken van optimisme over het economisch beleid van president Donald Trump en over de economische groeivooruitzichten voor de Verenigde Staten op lange termijn. Volgens Tony Crescenzi, marktstrateeg en portefeuillebeheerder bij Pimco, geeft de obligatiemarkt een heel ander signaal. Daar wijzen de marktprijzen op een relatief traag groeipad voor de rest van het decennium.
“De focus op het bereiken van deze mijlpaal voor de Dow, een index van 30 beursgenoteerde aandelen die ruim 130 jaar geldt als de graadmeter voor de Amerikaanse welvaart, is alleszins begrijpelijk. Niet alleen gezien de fascinatie die veel mensen hebben voor ronde getallen, maar ook om praktische redenen.”
Stijgende aandelenkoersen kunnen de Amerikaanse economie en de financiële markten volgens hem op twee manieren beïnvloeden. Ten eerste hebben stijgende aandelenkoersen wellicht een aanjagende invloed op de uitgaven van huishoudens. Volgens sommige onderzoeken geven huishoudens 3 à 5 cent meer uit bij elke dollar waarmee de aandelenmarkt stijgt. Aangezien de Amerikaanse aandelenmarkt sinds de verkiezingen 10% is gestegen, ziet het ernaar uit dat de consumentenbestedingen omhoog gaan.
Daarnaast wijst Crescenzi op de zogeheten animal spirits, de drijvende kracht achter het nemen van beslissingen met langetermijneffecten, beroemd van de bekende econoom John Maynard Keynes. Dankzij deze spirits leiden de stijgende aandelenkoersen tot meer consumenten- en ondernemersvertrouwen. Dat kan het tempo van de economische groei beïnvloeden.
“Na de financiële crisis heeft de Federal Reserve geprobeerd om tijd te winnen tot het moment waarop de overheid de problemen met de economische groei van het land zou gaan aanpakken. Dit doet een enorm beroep op het vertrouwen van beleggers, en de ontwikkelingen op de aandelenmarkt wijzen erop dat ze bereid zijn dit vertrouwen te geven. Om dit te rechtvaardigen, moet Washington de groei op zo’n manier stimuleren dat het groeipad permanent verandert. Hiertoe moeten de demografische uitdagingen en oplopende schulden worden overwonnen en de productiviteit worden vergroot. Dit is een enorme klus, die een focus vergt op de groeimotoren voor de lange termijn, zoals onderwijs en investeringen.”
Alleen dan zullen de obligatierendementen merkbaar en duurzaam hoger komen te liggen, aldus Crescenzi. “Momenteel zijn de obligatiemarkten gepast sceptisch en wijzen de koersen erop dat de beleidsrente van de Fed aan het eind van dit decennium op ongeveer slechts 2% zal staan.”
