Volgens de nieuwe 5-jaars outlook van Robeco (Expected Returns 2018-2022, ‘Coming of Age’) is het idee dat obligaties van Venus komen en aandelen van Mars, achterhaald.
De vraag waar rendementen nu eigenlijk vandaan komen, heeft geleid tot de ontwikkeling van een nieuw model binnen de dynamische assetallocatie: de Macro Risk Factor-benadering. In plaats van beleggingen te zien als onafhankelijke categorieën met eigen drivers van rendement – een visie waarin obligaties van Venus komen en aandelen van Mars – kijkt deze benadering naar de gemeenschappelijke onderliggende factoren.
“Uit onderzoek van onder andere Robeco blijkt dat gemiddeld zo’n 80% van het rendement van de verschillende beleggingscategorieën valt te verklaren uit zes factoren”, zegt Lukas Daalder, Chief Investment Officer van Robeco Investment Solutions. Volgens Daalder kunnen de zes factoren onderverdeeld worden in twee groepen van drie. De eerste drie zijn gerelateerd aan de economie in het algemeen (reële renten, inflatie, groei), de tweede groep aan de animal spirits die nu eenmaal bij de financiële markten horen (krediet, vermogen, opkomende markten). Die laatste groep veroorzaakt onverwachte wijzigingen in de risicopremies.
Deze zes macro risicofactoren die rendementen bepalen, worden in de onderstaande figuur per activa vermeld.
Hoe werkt dit op portefeuilleniveau? “Door niet meer alleen naar de individuele beleggingen te kijken, krijgen we meer inzicht in de ‘ware’ risico’s waaraan een portefeuille is blootgesteld’, vertelt Daalder, die co-manager is van een multi-asset fonds. Hij bevestigd dat het belangrijkste voordeel van de Macro Risk Factor-benadering is de controle “of de huidige positionering van de portefeuille daadwerkelijk overeenstemt met de macroverwachtingen van de vermogensbeheerder.”
