Synchrone opleving wereldeconomie, maar inflatie blijft uit. De wereldeconomie draait op volle toeren.
De drie regio’s Japan, Europa en de VS presteren sterk. Met name in Europa speelt het ruime monetaire beleid daarin een belangrijke rol. Maar ook het herstel van de grondstoffenprijzen draagt hieraan bij en de solide prestaties van China hebben de economische activiteit in de opkomende markten een boost gegeven. De wereldwijde handelsvolumes groeien net onder de 5%, terwijl dit een jaar geleden zo goed als vlak was. Daarnaast constateert Keith Wade, hoofdeconoom bij Schroders, een opleving in de investeringen, met name in de VS.
De opleving van de kapitaalbestedingen (CAPEX) in de VS heeft lang op zich laten wachten. Hoewel de huidige expansiefase van de Amerikaanse economie een van de langste in de geschiedenis is, is het voor de CAPEX een van de zwakste fases ooit. De zwakte concentreert zich met name in de kapitaalbestedingen in het bedrijfsleven. Verklaringen hiervoor worden gezocht in de gewijzigde samenstelling van de groei in de VS: meer groei in arbeidsintensieve dienstverlening en minder in kapitaalintensieve productie. Wade meent dat CAPEX nu een inhaalslag gaat maken, die de economische groei verder zal ondersteunen.
Phillips-curve, een onbetrouwbaar kompas?
Het sentiment en de financiële markten zijn gestegen door de opleving van de wereldwijde economische groei, maar beleggers en centrale bankiers blijven verbaasd over het achterblijven van de inflatie. Het bezorgt centrale bankiers hoofdbrekens. Als kompas voor hun monetaire beleid hanteren zij de Phillips-curve. Deze curve beschrijft de inverse relatie tussen werkloosheid en loongroei. Een lagere werkloosheid leidt tot een hogere loongroei en vice versa. Maar het probleem is alleen dat dit tijdens deze cyclus niet zichtbaar is.
Beter begrip van inflatie is nodig
Als dan toch aan de Phillips-curve wordt vastgehouden, dan is een beter begrip van de inflatiedynamiek noodzakelijk. Een manier is dat erkend wordt dat het binnenlandse werkloosheidcijfer slechts een grove maatstaf is van een zwak functionerende arbeidsmarkt. Een bredere en diepere benadering is nodig. ‘Breder’ omdat dan ook gekeken wordt naar globaliseringstrends en verkeer van werknemers over grenzen en ‘dieper’ omdat dan verder gekeken wordt dan alleen naar de geregistreerde werkloosheid.
