Na jaren onderhandelen zijn de leden van de Organization of Petroleum Exporting Countries (Opec) eindelijk tot een overeenkomst gekomen. Het akkoord moet nog ondertekend worden (op 30 november gebeurt dat), maar het is alvast een nieuwe stap in de richting van beter ondersteunende olieprijzen.
De deal bestaat eruit dat de Opec de olieproductie gaat verminderen tot 32,5 tot 33 miljoen vaten per dag, tegenover 33,3 miljoen vaten per dag nu. Eigenlijk steunt deze deal in essentie op een overeenkomst tussen Iran en Saudi-Arabië. Iran mikt op een olieproductie van 4 miljoen vaten per dag, zoals vóór de sancties tegen het land.
Het haalde 3,6 miljoen vaten per dag en kan nu een stabilisering aanvaarden, aangezien het land heel dicht bij zijn maximale potentiële productieniveau zit. Bovendien heeft Saudi-Arabië aanvaard om zijn productie te verlagen, waardoor het weer op de niveaus van januari komt en eigenlijk gewoon de verhoging van deze zomer terugschroeft.
Deze deal kan vraag en aanbod tegen medio 2017 wereldwijd in evenwicht brengen. Aangezien de productie in de Verenigde Staten niet langer afneemt en volgens de meest recente voorspelling van de Energy Information Administration (EIA) stabiel zou moeten blijven, zou de stabilisering door de Opec ervoor moeten zorgen dat de toenemende vraag sneller aansluit bij het wereldwijde aanbod.
Er blijven echter nog enkele risico’s bestaan met betrekking tot de uitvoering van deze deal. De formele overeenkomst moet nog worden ondertekend tijdens de vergadering op 30 november. De quota’s per land moeten opnieuw worden vastgelegd en we zien nu al dat sommige landen hun huidige productieniveaus in twijfel trekken. Rusland heeft zich ook afzijdig gehouden en moet deelnemen aan de bevriezing/verlaging.
Deze overeenkomst zou de olieprijzen moeten ondersteunen, omdat de verleiding om te verkopen zou moeten afnemen en bijgevolg stabiliseren boven 50 dollar per vat, terwijl die al enkele maanden tussen 40 en 50 dollar zit. Om van die stijging te profiteren, geven wij de voorkeur aan grondstofvaluta’s zoals de Noorse kroon, die bijzonder interessant oogt in vergelijking met de Zwitserse frank. De correlatie met de olieprijs is hoog en het potentieel is interessant, aangezien de technische niveaus net overschreden zijn.
