Institutionele beleggers van over de hele wereld verwachten de komende twee jaar meer te wijzigen in de asset allocatie dan in 2012 en 2014. Dit blijkt uit de Fidelity Global Institutional Investor Survey. Zo’n 72% geeft aan meer te gaan beleggen in illiquide alternatieven.
Uit het onderzoek, uitgevoerd in 25 landen onder 933 institutionele beleggers die bij elkaar 21 biljoen dollar beheren, blijkt dat de belangrijkste wijzigingen worden verwacht in alternatieve beleggingen, binnenlandse vastrentende waarden en cash.
Wereldwijd geeft 72% van de ondervraagde institutionele beleggers aan in 2017 en 2018 een groter deel te gaan beleggen in illiquide alternatieven. Daarnaast wil 64% beleggen in binnenlandse vastrentende waarden, 55% naar cash en 42% naar liquide alternatieven.
Vooral in Nederland zijn illiquide alternatieve beleggingen in trek: 89% van de institutionele beleggers is van plan om daar de komende twee jaar meer in te beleggen, vergeleken met 45% in 2012. Nog populairder zijn binnenlandse obligaties. In Nederland verwacht 91% van de ondervraagden hun allocatie daarin te vergroten, terwijl in 2012 juist 58% van plan was om hun allocatie te verkleinen. Cash is eveneens populairder geworden bij Nederlandse institutionele beleggers: 87% verwacht de cashposities te vergroten.
Rendementen en volatiliteit
Institutionele beleggers zijn het meest bezorgd over de lage rendementen (30%) en marktvolatiliteit (27%). Deze zorgen zijn sinds 2010 toegenomen, toen slechts 25% het meest bezorgd was over lage rendementen en 22% over de markvolatiliteit. Het onderzoek wijst uit dat de zorgen van beleggers afhankelijk zijn van het type institutionele belegger. Wereldwijd maken staatsfondsen (46%), pensioenfondsen in de publieke sector (31%), verzekeraars (25%) en schenkingsfondsen (22%) breken zich vooral het hoofd over de marktvolatiliteit. De lage rendementen zijn echter de grootste zorg van pensioenfondsen in de private sector (38%).
Ondanks hun zorgen denken bijna alle wereldwijd ondervraagde institutionele beleggers (96%) dat ze nog altijd alpha kunnen genereren ten opzichte van de benchmark om hun groeidoelstellingen te behalen. Volgens een meerderheid (56%) van de respondenten blijft groei, inclusief groei van kapitaal en de toekomstige verplichtingen, hun belangrijkste beleggingsdoelstelling, ten opzichte van 52% in 2014.
Gemiddeld genomen streven institutionele beleggers ernaar om een benodigd rendement van ongeveer 6% te behalen. Daarnaast zijn zij ervan overtuigd dat ze jaarlijks 2% aan alpha kunnen genereren, waarvan ongeveer de helft over de komende drie jaar moet komen uit kortetermijnsbelissingen, zoals outperformance van een individuele fondsbeheerder of tactische asset allocatie.
Beleggingsproces verbeteren
Bijna de helft (46%) van de institutionele beleggers in Europa en Azië heeft in de afgelopen drie jaar de beleggingsaanpak aangepast. Met 11% is dat aantal in Noord- en Zuid-Amerika kleiner. De meest voorkomende aanpassing is dat er meer informatie (zowel kwantitatief als kwalitatief) wordt gebruikt bij het besluitvormingsproces.
Wat betreft kwalitatieve informatie geeft 85% van de ondervraagde institutionele beleggers aan dat emoties van bestuursleden (90%), dynamiek in het bestuur (94%) en berichtgeving in de pers (86%) enigszins invloed hebben op beslissingen over asset allocatie. Ongeveer een derde spreekt zelfs van een aanzienlijke invloed.
“Uit het onderzoek blijkt dat institutionele beleggers hun portefeuilles op een meer dynamische manier beheren en dat zij meer beleggingsbeslissingen nemen dan voorheen”, zegt Heather Fleming, Head of Institutional Distribution voor het Verenigd Koninkrijk en Ierland bij Fidelity International. “Nu er meer kwalitatieve en kwantitatieve factoren van invloed zijn op beslissingen kunnen institutionele beleggers echter te maken krijgen met een overaanbod aan informatie.”
Om de enorme hoeveelheid aan data bij te kunnen benen, moeten institutionele beleggers haar inziens overwegen hun beleggingsproces opnieuw te bekijken en te verbeteren. “Een gedisciplineerd beleggingsproces kan helpen om resultaten te behalen die efficiënter, effectiever en te herhalen zijn, met name in een tijd van lage rendementen die wordt gekenmerkt door de verwachting van meer wijzigingen in de asset allocatie en wereldwijd een grotere interesse in alternatieve beleggingsklassen.”
