Het komende Italiaanse referendum op 4 december is zowel een referendum over de regering van Matteo Renzi als over de constitutionele hervorming. Wat betekent de Italiaanse volksstemming voor beleggers? Andrew Cormack en Sebastian Angerer, respectievelijk Portfolio Manager en Research Analyst bij Western Asset (een filiaal van Legg Mason), geven hun gezichtspunten.
De hoofdbedoeling van de hervorming is om de politieke patstelling te verminderen. Renzi heeft gezegd dat hij zal aftreden als de uitslag ‘neen’ is. Een neen zou een periode van politieke instabiliteit kunnen inluiden en de markten zouden de mogelijkheid van een Italiaanse uittreding uit de Europese Unie (EU) kunnen inprijzen, zo meent het tweetal.
Diegenen die een neen ondersteunen proberen te kapitaliseren op het anti-establishment gevoel dat in heel Europa merkbaar is, vinden Cormack en Angerer. Ze denken dat het belangrijk is op een andere manier naar het Italiaanse referendum kijken.
Drie factoren
Naar hun mening zijn er drie factoren die het stemgedrag kunnen beïnvloeden. Allereerst de immigratie. De instroom van immigranten heeft Renzi op politiek vlak beschadigd. Hij heeft de negatieve kritiek proberen te pareren door zich hard op te stellen bij de Europese leiders.
Daarnaast wijzen ze op het vraagstuk van groei en besparingen. Veel van de problemen van Italië komen voort uit de lage productiviteit die Renzi met structurele hervormingen tracht te verbeteren.
De Europese Commissie wil een strakkere fiscale politiek opleggen, terwijl Renzi een meer expansionistische budget voor 2017 nastreeft. Dit debat zal waarschijnlijk verhevigen naarmate de datum voor het referendum nadert. Als er tekenen zijn dat de commissie wil toegeven, dan zal dit waarschijnlijk goed onthaald worden door de markten en door de Italiaanse kiezers. Dit zal helpen om de stemmen naar een ‘ja’ te doen overhellen.
Bankproblemen
En dan zijn er nog als derde factor de Italiaanse banken. Beleggers kijken weer eens met argusogen naar de gezondheid en de kwetsbaarheid van het Italiaanse banksysteem. Cormack en Angerer hebben er hoop op dat beleidsmakers buiten Italië open staan om een oplossing te vinden die vermijdt dat privé-schuldeisers verliezen lijden. Vanuit het oogpunt van obligaties blijft Western Asset onderwogen in de meeste Italiaanse banken.
Cormack en Angerer geloven dat de spreads van Italiaanse overheidsobligaties ondersteund blijven door de aankopen door de nationale centrale bank. Zodra de spread significant vergroot is, willen ze de blootstelling van Western Asset verhogen. Rekening houdend met het risico van het referendum is de vermogensbeheerder voornemens de overmatige blootstelling tactisch managen.
